Het is de vijfde week van het nieuwe jaar. Tijd voor de Actieweek van de gemeente Utrecht voor toegankelijkheid. Het past bij mijn motto: ‘Don’t say sorry, do something about it!’ Zou ik mezelf tijd gunnen om in kou en regen actie te voeren? Met mijn eigenwijze mensenrechtenhoofd.

Ondanks het chagrijnige weer op 1 februari pak ik toch mijn driewieler. Ik fiets over de modderige en gepekelde fietspaden 9 km om de Schildersbuurt aan de oostkant van Utrecht te bereiken. Mijn handen zijn bevroren, zelfs met handschoenen aan. De medewerkers van de gemeente Utrecht komen aan met de flyers ‘Houd de stoep vrij’. De verantwoordelijke wethouder Maarten van Ooijen (Christen Unie) rolt mee met een step en raakt in gesprek met buurtbewoners. De belangenbehartigers, het Solgu (Stedelijk Overleg Lichamelijk Gehandicapten Utrecht) en De Wilg zijn ook van de partij. Waarom we deze actie voeren? De stoepen zijn toch vrij? Ja, inderdaad. Om te lopen. Maar zijn ze vrij om door te kunnen rollen en van jouw bewegingsvrijheid te genieten? Wij delen rolmaten uit om aan te geven hoeveel ruimte een scootmobiel, rolstoel, driewieler of kinderwagen nodig heeft: 90 cm of beter nog 120 cm. Waar rollen we tegenaan? Fietsen, bakfietsen en scooters. En ‘verdwaalde’ plantenbakken, bankjes of reclameborden. Lees de volledige column op de website van Supportbeurs.