Een middag over onrecht, erkenning en herstel

Kom naar onze menselijke bibliotheek op de Internationale Dag van de Mensenrechten! ‘De Human Library’ biedt een podium voor mensen die bijzondere meerstemmige verhalen willen delen rondom vragen van onrecht, erkenning en herstel. Deze vindt plaats op de mensenrechtendag 10 december, een week ervoor is het de Internationale Dag voor Mensen met een Beperking.

Het uitgangspunt is het concept van het meerstemmig zelf: dat een persoon uit meerdere ‘Zelven’ bestaat en dus meerstemmig is. Stemmen die met elkaar in gesprek zijn en in overeenstemming, maar ook in conflict kunnen zijn. De Human Library nodigt studenten en geïnteresseerden uit om in gesprek te gaan met iemand (‘een boek’) met een meerstemmig verhaal. Het werkt als volgt: lezers lenen een ‘boek’ (een mens dus), gaan met elkaar in gesprek (een half uur), en gaan dan door na een volgend boek. Je krijgt de mogelijkheid om met drie boeken in gesprek te gaan.

Dit evenement is een samenwerking tussen de leerstoelen Historical Memory and Transformative Justice en Disability Studies aan de UvH. 

Aanmelden:
https://forms.gle/Haqe1BmzBVDyaGHv6
Het evenement is gratis. Na inschrijving zul je een bevestiging ontvangen.

Locatie:
Universiteit voor Humanistiek, Kromme Nieuwegracht 29, Utrecht

Programma|
15.30-16.00 Inloop
16.00-16.15 Introductie door Jenny E. Goldschmidt
16.15-18.15 In gesprek met drie boeken
18.15-18.45 Plenaire afsluiting

Informatie over de spreker
De middag wordt gehost door Jenny E. Goldschmidt (1950). Zij is jurist en heeft werken aan de universiteiten van Leiden en Utrecht (achtereenvolgens op het gebied van staats- en bestuursrecht, juridsiche vrouwenstudies en mensenrechten) gecombineerd met o.a. lidmaatschap van de Emancipatieeraad, voorzitterschap Commissie gelijke behandeling, en deelname aan internationale mensenrechtenorganisaties en NGO’s. Zij richt zich met name op gelijkheid en diversiteit en de rechten van vrouwen, minderheden en mensen met een beperking. Na haar emeritaat als hoogleraar mensenrechten in Utrecht is zij zich meer gaan richten op praktische activiteiten op deze gebieden, zoals het begeleiden van statushouders bij hun integratie, betrokkenheid bij de dialoog tussen verschillende bevolkingsgroepen in Utrecht vanuit de joodse gemeenschap, en het voorzitterschap van de expertcommissie Diversiteit en Inclusie van de Gemeente.

Hieronder een korte introductie van de ‘boeken’:

Chris Laarhoven: “Bunkergesprekken”
Ik groeide onbezorgd op in een traditioneel gezin in de 70 en 80 er jaren in een dorp onder de rook van Maastricht. Mijn vader was ondernemer en moeder huisvrouw en ik was de middelste van vijf kinderen. Tot aan de middelbare school was ik als ‘vrijbuiter’ veel buitenshuis, met vriendjes speelden we in de bossen rondom ons dorp Amby, we bouwden hutten en verkenden de wereld een avontuurlijke tijd. Tijdens mijn middelbareschooltijd kwam er naast de andere eigenschappen nog eentje bij, namelijk genieten van het warme bourgondische leven. De plaatselijke voetbalclub en het uitgaansleven van de jaren 80 in Maastricht waren aan mij welbesteed. De vraag van mijn vader wat ik wilde gaan studeren hoefde ik niet te beantwoorden omdat mijn oom uit Canada op bezoek kwam en mij aanbood om in zijn bedrijf de kneepjes van het vak te leren. Ik vertrok naar Canada met de bedoeling om daar te blijven. Bij terugkomst in NLD-melde Defensie zich voor de toentertijd verplichte Dienstplicht. Ik melde mij vrijwillig voor de nobele, avontuurlijke Missie UNIFIL in Zuid-Libanon, niet wetende dat dit mijn leven voorgoed zou beïnvloeden. Een haat liefde relatie met het land was geboren.
“Libanon pakte me wanneer ik het zwakste was…in de nacht”

Alixander Boot: “My gender is not an Illusion”
Ik ben Alixander, een 24-jarige transgender man. Toen ik in de geestelijke gezondheidszorg terechtkwam met psychotische klachten, werd mijn genderidentiteit voortdurend betwijfeld door hulpverleners. Vaak werd mij de vraag gesteld: “Hoe weet je zeker dat je écht transgender bent en dat je niet gewoon een waanidee hierover hebt?” Op een gegeven moment begon ik zelf ook te twijfelen, want wat als ze gelijk hadden? Hoewel ik hulpverleners soms nog moet overtuigen, weet ik het inmiddels wel zeker: mijn gender is géén illusie. 

Stefanie Jalving: “Wie past zich aan? Het belang van herkenning en community als neurodivergent en queer persoon”
Twee jaar geleden heb ik de opleiding “bedrijfsleider dierverzorging” afgerond, en ik ben nu deelnemer bij een dagbesteding waar ik muziek en film maak. Daarnaast speel ik saxofoon in een harmonieorkest. Tevens ben ik als neuro divergent transvrouw gewend om mij aan te passen aan mijn omgeving, maar is dat wel terecht?”
“Neurodivers is niet één ervaring”

Esma Ҫürük: “Van een kwartje weer een dubbeltje worden”
Esma, 55 jaar, geboren in Turkije en getogen in Amsterdam, moeder van drie volwassen dochters en oma, heeft de impact van de toeslagenaffaire zelf ervaren. Haar levenspad, van jonge mantelzorger tot medewerker bij de gemeente Amsterdam, heeft haar geleerd om complexiteit toegankelijk te maken. Nu runt ze een eigen bedrijf waarin ze zich inzet voor diversiteit en inclusie door haar ervaringskennis te vertalen naar praktische inzichten. Ze streeft naar erkenning van de lange-termijnimpact van sociale onrechtvaardigheid en de blijvende gevolgen hiervan voor kansengelijkheid.

Ikea Setiawan: “Uit Indonesië, ik spreek voor jullie Nederlands”
Ik ben op mijn 10^e naar Nederland meegenomen. Wegens mijn psychische aandoening kon ik vanaf mijn 16^e jaar geen school meer volgen. Hierdoor haakte ik af van het schoolsysteem. Ik zou graag een start in de academica willen nemen, maar dat wordt bemoeilijkt door mijn toestand en verleden… Recentelijk raakte ik in een Psychose, daarbij volgt een opname van twee maanden. Mijn trigger van de psychose was de ophoping van trauma en grote levensveranderingen. Tijdens mijn psychose kwamen er veel opgekropte emoties uit. Zo besef ik wat mijn positie als een migrant met een Nederlands nationaliteit werkelijk betekent. Ik liep door straten heen om mijn leed uit te beelden, hoe systematisch onrecht ertoe heeft geleid om te schreeuwen om hulp. De GGz heeft mij gefaald om mij te helpen voor dat ik in levensgevaar kwam.

Rosa Mul
Project assistent onderzoeksprojecten
M 06 20187528  |  E r.mul@uvh.nl  |  www.uvh.nl
A Kromme Nieuwegracht 29, 3500 AT Utrecht (NL)
R Research: Dialogics of Justice | Emotienetwerken | Cultureel erfgoedonderzoek
Aanwezig: dinsdag (UvH) en vrijdag (thuis)